Anne

Nasıl anlatılır, nasıl satırlara dökülür bilemedim, bilemeyeceğim de yaşadığım süre içerisinde seni tarif etmeyi. Sanıyorum en iyi edebiyatçılar, en iyi yazarlar bile seni tarif ederken zorlanmışlardır.

Anne, yazarken, söylerken bile içimizin titrediği. Yanımızdayken belki de hiç kıymetini bilmediğimiz, bilemediğimiz hatta belki de hiç bilemeyeceğimiz canımıza can katan, bizi biz eden, bu dünyaya gözlerimizi açmamızı sağlayan en kutsal varlığımız.

Bizi hayata hazırlayan, her an yanımızda olan, zaman zaman istemeden o naif kalbini bilerek yada bilmeden kırdığımız vazgeçilmezimiz.

Satırlara sığmaz ki anlatabilmek kutsiyetini, fedakarlığını, sevecenliğini, merhametini, hoşgörünü. Yavrum derken her bir evladına ki ne kadar çok olursa olsun evlatların eş değerdir senin için.

Zaman zaman ayrımcılık yaptığını düşünsek de hangi parmağın kesilirken canın aynı şekilde yanmaz ki!! Yavrum derken bir yavrum daha çıktığını bilir o güzel gönlünden her bir yetiştirdiğin evladın.

Hamura şekil verir gibi sevgiyle, sabırla kendi kişiliğini bulmasını beklersin büyük bir özveriyle. En güzel şekliyle yetiştirmeye çalışırsın gözbebeğini. Kendi ayakları üzerinde durduğunda da kanatlanıp, uçmasını gururla izlersin.

Her ne kadar yüreğin kanasa da taş basarsın kanayan yarana, her türlü özlemi göze alarak kendi hayatını yaşamasına izin verirsin. Hayatın kaidesidir çünkü bu. Dünyaya getir, besle, büyüt ve kendi hayatını yaşamasına izin ver. Sonrasında sadece izle. Zor zamanında yine yanında ol. Tüm kaprislerine, tüm zorluklarına katlan. Ama bir gülüşüyle, gönlünü fethetmesine izin ver.

Sevinciyle sevin, üzüntüsüyle kederlen. Hasta olduğunda, yaşı kaç olursa olsun, dudaklarını değdir alnına, ne yapacağını şaşır, uykusuz kal. Ama bir an bile dünyaya getirdikten sonra, o güzel yüzünü gördükten sonra, son nefesini verene kadar hatta aklından çıkarma yavrunu, yavrularını. Kalbin hep onlar için çarpsın. Sadece bu dünyaya hazırlamak da değil tek görevin. Öbür alemi de bildirmek dilinin döndüğünce. Her türlü tehlikelere karşı bir an bile düşünmeden ölesiye, hem de canını dişine takarak evladını koru kolla.

Nasıl ödenir ki hakkın? Hangi güzel davranışımız ki verdiklerinin karşılığı olabilir?Hangi kelime ki seni daha, daha iyi anlatır? Hangi hediye ki sana yakışır? Hakkın ödenmez anneciğim.

Sadece sevgiyle dolu bir bakışının hakkını ödeyemeyiz. Tüm Annelerimizin Anneler günü kutlu olsun.

Hayatta olmayan biriciklerimizin de ruhu şad olsun.

Sevgilerimle, tüm annelerin öpülesi ellerinden ve güzel gönüllerinden öpüyorum.

Anne gökte bir ışık, anne parlak bir yıldız
Anne yoklukta bir düş, ayda bir yaldız
Anne tutunulan bir dal, dertlerin garip çizgisi
Anne gözümdeki yaşların bir virane dizgisi
Anne güllerin bezemesi, gülden deste
Anne sözümde tutuklu, tarifsiz beste
Anne yanar yürek, can bitkin kafeste
Anne hasret bağırda, anne içimde aheste
Anne ızdırabın adresi mahzun yüzün
Anne baharda mazlum, hazanda güzün
Anne çilemde dolmuş ağlar gözün
Anne bahtımda yazılı merhamet sözün
Anne biliyorum saysan bitmez zahmetin şefkatin
Anne gücüm yetmez satsam dünyayı olmaz bedelin
Anne alsam seni taşısam yüreğimde lime lime
Anne hakkın ödenmez tek kelime ile…