3 Aralıklar da Bitmez Masallar da!

3 Aralık Dünya Engelliler Günü, 365 günün ardından bir kez daha geldi. Aradan geçen 365 gün de ülkemizde ve Gelibolu’da engelliler için ne yapıldı derseniz, koskocaman bir hiç ile karşılaşırsınız…

Yazıma son günlerde sosyal medyada da yer alan dünyadan gerçek bir hikaye ile başlamak istiyorum. Belki buna benzer bir sürü gerçek olay yaşanmıştır veya yaşanıyor olabilir.

1999 yılında 11 yaşındayken hayatını kaybeden Matthew Stanford Robinson için ailesi ilginç bir mezar taşı yaptırmış…

Aile kısa ömrünün tamamını tekerlekli sandalyede geçiren ve 11 yaşında ölen oğulları için yaptırdıkları bu mezar taşında; oğullarını tekerlekli sandalyeden kalkarak bir kelebeği yakalamaya çalışan bir çocuk olarak betimlemiş. Böylelikle engelli olan oğullarının bir kelebek kadar özgür uçmasının simgesi olmuş bu mezar taşı.

Buradan yola çıkacak olursak tüm yetkili kişiler de engellilere bir aile gibi davranmalı ve engellilerin ailelerinden bir birey olduğunu düşünerek hareket etmelidirler gerçeği çıkıyor ortaya.

İşte yeni bir “3 Aralık Dünya Engelliler” günü daha geldi çattı. Yetkililerin masal anlatıp kendilerince huzura erecekleri bir gün olacak yine her yıl olduğu gibi. Yine kendilerininde bir engelli adayı olduklarından dem vuracaklar, yaptıklarına daha doğrusu yapma yetkileri olduğu halde yapmadıklarına hiç değinmeyecekler, belki bir kaç engelliyi ziyaret edecekler yine ve hatıra fotoğrafı çektirecekler neyin hatırası ise artık.

Sonra bir kaç engelliye çiçek verecekler, engelli okullarını ziyaret edip çaresiz çocukları gazete sayfalarına taşıyacaklar. Ha bir de engelliler derneği ziyareti bu günün olmazsa olmazları arasındadır her yıl.

Tüm bunlar “3 Aralık Engelliler Günü”nde göz boyamak için yeterli olacaktır. Ziyaretlerinde kullanacakları kelimelerde, kuracakları cümlelerde, sizi unutmadık mesajı verecekler kendilerince. Keşke engellileri bir çiçekle yada bir ziyaretle avutmak yerine onların daha rahat yaşayabilecekleri bir yaşam ortamı yaratmaya çalışsalar.

Sizi unutmadık diye klaşe cümleler kurmaya çalışacaklarına engellilerin sorunlarını çözmeye çalışsalar. Engeli olduğu için, okulunun fiziki yapısı uygun olmadığı için okula gidemeyen yada zorluklarla okumaya çalışan engelli çocukları görseler, yada Gelibolu’da okulu bulunan görme engelli çocuklar için yollara, kaldırımlara özel işaretlemeler yapsalar, yine Gelibolu’da okulu bulunan işitme engelli çocuklar için görsel işaretlemeler yapsalar, durakları ve bir tane de olsa toplu taşıma aracını engellilere uygun hale getirseler.

Evlerinden çıkamayan engellileri belirli günlerde evlerinden alıp şöyle bir dolaştıracak, hava aldıracak bir birim oluştursalar. Engellilerin rahatça yaşamını sürdüreceği ortamlar hazırlamak gerçekten bu kadar zor mu?

Yeni yapılan binaların engellilere uygun olmasını sağlamak, iş yerlerinin önüne engelli otoparkları yapmak, kuralına uygun rampalar oluşturmak çok mu zor?

Engellileri 364 gün unutup 365’inci gün masallarla avutmaya kalkmak onlara yapılacak en büyük saygısızlıktır. Onlar sizden hikaye dinlemek istemiyorlar, çiçek yada çikolata da beklemiyorlar, onlar sadece rahat yaşayacakları bir şekilde dizayn edilecek bir ortam istiyorlar.

Hadi bu 3 Aralık tarihinde de böyle yapın ama gelecek yıl 3 Aralık tarihinde sakın ola bir hazırlık yapmadan gelmeyin.

(Eski site okunma sayıları – 1175)