Bendenizde “Ben” Söyledi Bendeniz Yazdı

Bismillahirramanirrahim. Merhaba ey canı canan, Merhaba. E.Celebi İsmi subhan virdin mi var. Bahçelerde yurdun mu var. Söylemiş derviş Yunus ve devam etmiş başka bir şiirinde. Dağlar ile taşlar ile çağırayım mevlam seni. Yunus Emre Bütün kainat ta hüküm süren, din gününün Maliki, aşıkların, maşuku, varlığımızın sebebi, yaşamamızın enerjisi, gönlümüzün sahibi, dertlerimizin dermanı “şifası”. Bizleri iyi halimiz ile “Hak yolunda” yürüdüğümüz vakit yolun sonunda bekleyeni. Her yarattığını, koruyup kollayanı, gözeteni. Zaferden zafere, başarıdan başarıya götüreni. Aklın var edeni. Anlatmaya ne yetmiş ki, bendenizin hali ve takatı yetsin. Denizler mürekkep olsa, anlatmaya ömrümüz yetmez ki, kalem yetsin, yine de anlatılamaz. İşte böyle başladık söze. Saygıdeğer okurlarım; tanımak, tanıtmak, anlatmak sonrada yazmak yazarların işi, tabi ki” okursanız. Bizim yapmamız ilk önce kendimizi bilmemiz gerek.

Hikaye: Güzel günlerden bir gün Hz. Mevlana’ya sormuşlar? Ne çok okursun, Ne çok yazarsın ne bilirsin, Sonrada Allah’ı tanımalı insan. Allah adına çalışan olmalı insan. Allah, benim bir insanım var, bana kul olsun diye çalışıp çabalıyor, her dediğimi yapıyor. Eksiksiz aklındakini, fikrindekini, gönlündekini ve elindeki “Ben”im verdiğim geceyi, gündüzü, malı mülkü kendi adına değil, Allah adına harcıyor veriyor. “Ben”im için harcıyor, kulum Allah diyor ,”Ben’ adımı vererek dağıtıyor. “Ben’im için hiç bir zorluktan kaçınmıyor. Benim adıma yapıyor yaptığını” Benlik yok artık içindeki “Ben”i tanıyor biliyor. Artık o yok. Yunusun Emre’nin dediği Ben’i” tanıyor. Şöyle demiş derviş Yunus Emre “Bir Ben var, Benden içeri” işte bu kadar, kendini bilmek Allah’ı bilmektir. “Sen kendini bilmezsen bu ne biçim okumaktır” der, Derviş Yunus Emre. Zamanında çok peygamberler geldi tanıttı, Kainat kitaplarını.

Günümüzde yani, çağımızda artık bu görevi akleden, her kişi yapabilir. Şahsına münaasır yani bizzat yine kendidir, kendisinindir bu görev, o kişiye aittir der, Kur’an’da. Kimse, kimsenin günahına, ne de sevabına ortak olur der Allah. Kur’an oku emri ile başladığını, okuma bilen çok kişi bilir, aynı zamanda da bol kitap varken, hatta yazılı basın dediğimiz bir güzel durum mevcutken, okumamak kendini önemsememektir. Bizim canımız, Canın =nefsin isterse başarabilir okursun. Amma çok kişi din bilgisini araştırmıyor, kime sorsam ya dedem, diyor yada büyüklerim diyor. Her kişinin telefonu var. Önce istemesi ve dinini araştırarak öğrenmesi ve dinin de ki var, olan, kural ve kaideleri kendinde bulunan “akl”ıyla kendisinin bilmesi, kendisini eğitmesi lazım çünkü yaşamı için gerekli olanı o kişiye yine akılının erdiği kadar ve bilgisi ne kadarsa öğrenir ve kendine öğretebilirsin.

Bize öğretmek için akıl ve sağlıklı beden vermiş Allah. Akl edebiliyorsan reklamcı olmana gerek yok, avukat, savcı, psikolog olmana hiç gerek yok. Her kişinin zekasına göre yazdı Allah, yeter ki akıllarını çalıştırsınlar, düşünerek okusunlar. Allah kim ne akıl ile okursa onu anlar. Kainat kitabı Kur’an-ı Kerimi sen, okumadıkça sana, anlatamaz. Okuyalım aklımız erdiğince, biz anlayalım çükü bize yazılmış Kainat kitabı bizim için ,biz okur, biz anlarız. Cenneti aramayalım başka diyarlarda içimiz de der, Hz. Mevlana Fihi-Mafi’de “Ne var ise içinde” Cehenneme odun değil, yeşillikleri sevgi ile yeşertip. Cennet olan, dünyamızı sevgi ve saygı ile yüceler “ulvileştirelim” yücesi yapalım.

Rabbimin Celal yüzünü değil, Cemal yüzüne bakalım olurmu, bizleri yoktan var eden. Tanrının nimetlerinin çok lezzetli olduğunun hep birlikte, tadına varalım. Saygıdeğer okurlarım sevgi Allah’ın kullarına bitmez tükenmez kaynaktan akan, rızasıdır. Allah’ın Rahmeti ve bereketi one göre kullanalım. Allah adına yaşadığımız bir duygudur sevmek bitmez. Bizimledir ama bize aittir değildir, kullandığımız, harcadığımız bizimdir, harcamadığımız bizim değildir, her şeyde olduğu gibi ahiret hayatı bizim burada verdiğimiz her şeyler, vermemiz ile daim olacaktır.

Paylaşmamız gerekir, bize aitmiş gibi görünsede Allah’ın insanlara bahşettiği her eşya gibi, geçici olarak yani ” dünya malı dünyada” paylaştığımız kadarı bizimle ahirete gelecek. Ahiret rahatı ve dünya huzuru için vermemiz gerekli. Güzel bir gün Kurban Bayramı. Peygamberimiz evinde oturuyor, içeriye eşi Hz. Hatice giriyor, efendim diyor? Kurban etlerini dağıttık bir bu, but kaldı diyor. Peygamberimizin cevabı desene Hatice bir but eksik yiyeceğiz “ahirette”. Her zaman verelim Cennetin kapısını cömertler açacak der Allah, zengin değil, gönlü zenginler açacak. Gönlü bollara selam olsun Çok olanı paylaşın ki artsın, az olanda paylaşın ki çoktan çok artsın. Lütfen kendimizi, kendimiz değil, bir başka insanlara sevdirelim ki, vakit kalsın. Ömür denilen vakit çok, kısa unutmamalıyız.

Verelim ki, sevgiyi aldığımız, sevgi olsun. Ne ekersen onu biçersin. Vermeden almak diye bir şey yok. Allah dünyaya gelirken bizlere and verdirmiş, söz verdirmiştir bedeli vardır. Allah’ın verdiklerini sevgi ile alıp verelim ki bu alış verişin karşılığı duadır. En geçerli dua insanın ,insana ettiği duadır yardımlaşmanın sevgiyle verilen, alınan her halini yaşayalım inşallah. Toprağa bir verir bin alırız .Sevgide öyle sen ver, Allah için bir geri gelsin, bin. Ömrümüz artsın iki cihanda da dostlar, var olalım. Allah’a emanet olalım hoş olun, hoşça kalın. Akıl hangi ilmin konusudur? Psikoloji= İnsanın özü, kendisi, ilahi latife, kötü huyların ve süfli arzuların kaynağı. Süfli, arzular ne demek:1=aşağı aşağılık,bayağı,adi.2=pis, kılıklı, kılıksız, hırpani. Nefsini terbiye edemeyenlerin düştüğü haller. Akıl ile ilgili olan ayetler, surelerden 49 adet fiil şeklinde bulunmaktadır. Bu ayetlerde genellikle “akletme”nin yani aklı kullanarak doğru düşünmenin önemi üzerinde durmuştur Allah. Bakara Suresi, 75.ayet: “Siz (müslümanlar) onların size inanacaklarını umuyor musunuz? Oysa onlardan bir bölümü, Allah’ın sözünü işitiyor,(iyice algılayıp) akıl erdirdikten sonra bile bile “değiştiriyorlardı”.