Sadık Dostuma

Ben Allah’ın sessiz kuluyum, sadece anlayan insanlarla sessiz konuşurum.
Seni senden çok severim. Beni sevmeyen insanın ruhunun yarısı uykudadır.
Hani bir gece komşular rahatsız olmuştu da, şikayet üzerine beni barınağa bırakmıştın ya.

Çok sinirlenmiş, azarlamış, hakaret edip, hırpalamıştın. seni parçalayacak gücümün olduğunu ama bunu asla yapmayacağımı bildiğin için.

Beni alırken bunları iyi düşünmen gerekir di. Bana sormadın ki, seni sevebilir terk ettiğinde de bunu kabullenebilir miyim diye..

Olsun ben sana hesap sormam.
Duygularını anlattığın kuyunun kapağını kimseye açmam.

Arkandan ağlıyorum diye şikayet ediyordun ya, o senin nerede oluşunu merak edişimdendi. Gittigin dostların gibi ben malına mülküne önem vermem benim tek dostum sensin.

Sana, yiyecek , barınma, ilgi, sağlık gibi ihtiyaçlarımla yük olduğum kanısına varmışsın. Gerçek bir dost sadakatini de sen bana borçlusun ama bunu dost aradığında anlayacak beni özleyeceksin.

Aslında benim tek istediğim beni terk etmemendi.
Hani korkuyordun ya, sen ölürsen diye iç çekiyor boynuma sarılıyordun.

İşte ben şimdi öldüm…

Ve ertesi gün oldu. Gözüm hala kaybolduğun noktada. Kulaklarım kornanın sesini sesleştiriyordu. Sadık dostum bensiz savunmasız diye endişeleniyordum ki, çıka geldin.

Çıka geldin ya, boynuna sarılmak için atlayacağımı düşündün.
Gördün mü bak, senin terk edişin beni nasıl bir gecede bitirdi.

Aklımdan çıkar mı sanıyorsun geri alsan da, unutur muyum bir daha, terk etmeyeceğine güvene bilirmiyim diye kırgındım, bunu sende fark ettin.

Üzülme diye seninle geldim. Geldim çünkü gözlerindeki o pişman, benim için aldığın cesur savunma kararları, birde göz yaşına eşlik etmiş sesindeki titremeye seni affettim.

Beni terk etmemen dileği ile sadık dostuma…
İzlenme: 1426