Tam da artık seçim için son dönemece girmişken memleketçe, farklı partilere mensup yahut ideolojisini beğendiği partiyi futbol takımı tutar gibi destekleyen insanların birbirlerine hakaretlerini izliyorum günlerdir sosyal medyada. Ve bu..
Tam da artık seçim için son dönemece girmişken memleketçe, farklı partilere mensup yahut ideolojisini beğendiği partiyi futbol takımı tutar gibi destekleyen insanların birbirlerine hakaretlerini izliyorum günlerdir sosyal medyada.
Ve bu hafta başta olmak üzere, önümüzdeki hafta yani seçimden sonraki hafta tüm bu laf dalaşları daha da artacak korkarım memleketimde. Sıradan vatandaşın dahi yani hiçbir siyasi kimliği olmadığı halde bu kadar fanatikleşip gözlerinin kör olmasını anlayamıyorum.
Ağız dolusunca hakaret küfür saygısız ve edepsizce külhan beyi lafları duymaktan da görmekten de hicap duyuyorum yaşadığımız bu dönemde. Seçimin galibi kim olursa olsun bizler toplum olarak değerlerimizi, birbirimize olan saygımızı yitirdik ne acıdır ki.
Evet her şey yerine gelir, ekonomi düzelir, daha refah bir memlekete dönüşebiliriz maddi anlamda belki ama ya kaybettiğimiz insanlığımız nasıl geri gelir? İşte bu anlamda kuşkularım var benim. Zaten yeni gelen nesili gördükçe daha da ürküyorum gelecekten. İki laflarından biri küfür olan, kadın çorabı satın almak için züccaciye arayan (!) anasına babasına arkadaşı ile konuşur gibi konuşan, genel kültürü 0 olan gençleri gördükçe inanılmaz tedirgin oluyorum.
Bunların hepsinin tesisi için müthiş bir plan yapıldı ve bu plan bana göre tıkır tıkır işlendi yaklaşık son 20 yıldır bu toplumda. Zaten entellektüel olmayan çoğunluk olan halk da bu planı farkında olmadan aldı kabul etti. Çünkü artık kendileri ebeveyn oldu şu geçen zamanda. Ben yaşayamadım kızım oğlum yaşasın, ben yapamadım çocuğum yapsın vb.. gibi tuzaklara el birliğiyle düşürüldü önce aileler. Sonra da teknolojinin hayatımıza girmesiyle de aynı ev içerisinde yaşadığı halde farklı dünyalarda ortamlarda telefonların bilgisayarların esiri oldu yetişen yeni nesil.
Ancak gözlemim odur ki, gençlerin çoğunluğu bu teknolojiyi doğru kullanamadı. Ellerinin altında ulaşımı çok kolay olduğu halde bilgiye erişmeyi de istemediler. Zaten bilgi sahibi olmadığı halde fikir sahibi olan toplum amiyane bir deyimle ağız ishali oldu neredeyse şu geçen zaman içerisinde.
Yakın zamanda üniversitede yüksek lisans yapan bir gençle konuşuyorduk. O kadar adam kayırmaca var ki fakültelerde dahi, oy kullanmaya bile ihtiyaç duymuyor çoğunluk dedi. Bu ne demek, memleketten ve neredeyse gelecekten ümidini kesmiş bir gençlik geliyor demek. Elbette içlerinde istisnalar vardır gençlerin duyarlı olanları da vardır. Ancak hakikaten o gencin anlattığı gibiyse durum bana göre çok vahim. 1 oyla ne olacak diyen zihniyet değişmediği sürece ümidim de umudum da kalmıyor geleceğe dair.
Zaten çökmüş olan eğitim sistemini her kim gelirse gelsin yeniden tesis etmek fazlasıyla zaman alacaktır, geçmişin izlerini silebilmek çocukları yeniden bilgiyle buluşturabilmek hiç kolay olmayacaktır. Ve çocuklarımız ilk fırsatını bulduklarında yurt dışında kendilerine bir yaşam kurmaya çalışacaktır kendilerine tıpkı bugün yaşadığımız gibi.
Lütfen uyanın artık, görün önünüzdeki tuzakları daha fazla geç olmadan. Son pişmanlığın fayda vermeyeceği gün gelmeden. Memleketime adil hakkaniyetli ve güvenli bir seçim diliyorum. Umarım herkes şapkasını önüne koyarak seçimini doğru yapar. Zira verdiğimiz her karar günün birinde bizi ya arındırmak için yada yok etmek için yakar.
Daha birleştirici daha güzel daha keyifli bir yaşam sürebilmek için siz de oyunuzu kullanın.
Sevgiyle..
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.